این روزها

این روزها روزهای شیرینی است پر از صداهای ظریف و دخترانه .

روزهایی است که کلمات جدید میشنوم .جمله های معنا دار و به جا .

روزهایی که کلمات جدید میشنوم از نوعی که نمی دانم چیست ولی میدانم روزی که میفهمم چه میگوید زیاد دور نیست.

روزهایی است که پرسشم جواب دارد گاهی یک کلمه گاهی دو یا سه گاهی هم چهار کلمه پشت سر هم

روزهایی که دخترک هفده ماهه ام با برادرش مکالمه میکند میگوید و می شنود .

روزهایی است که حرف گوش دادن های دخترم لبخند به لبمان می آورد .

روزهای مکلمه ی تلفنی ان سوی خط که باشد مهم نیست مهم لبخند دخترم از شنیدن یک صدای اشناست

روزهای دلتنگی دخترم برای پدرش که با مکالمه ی تلفنی تا یکی دو ساعت فراموش می شود.

روزهای کسب اطلاعات وتجربه ،پند واندرز ،از دوست ،اشنا ،خانواده ،همسایه ،تیوی ،اینترنت ،وبگردی ،

روزنامه و مجله و خلاصه هر چیزی که به فرشته های خانمان ربط داشته باشد.

می دانم هجوم اطلاعات و تشخیص مفید یا مضر بودنش سخت است ،ولی این را هم میدانم که خدایم

از دور دست ها هر چقدر که من دور باشم او نظاره گر است ورهایم نخواهد کرد .

خدایا !! دستم به اسمانت که نمی رسد اما تو که دستت به زمین می رسد بلندم کن .